سلام ای سرباز كوچك عاشورا!
ای بزرگترین سند مظلومیّت پدر!
سلام ای سنگین ترین وزنه تاریخ شهادت!
ای سوره‌ی كوچك قرآن كربلا !
تو را نمی‌توان گفت مگر با بغضی غیور كه حنجره را می فشرد و سوزی غریب كه شعله‌ورمان می سازد .
پدر قنوت گرفته ترا برای خدا.
. سنگ هم كه باشی برای گریستن می توانی بهانه داشته باشی .
گوش كن! این صدا صدای بی‌قراری رودخانه است
. ای مظلوم! ای پسر مظلوم!
قرن‌هاست كه قرار قلب‌ها را برده‌ای و جگرها را گداخته ای
. پدر قنوت گرفته ترا برای خدا. . وشیاطین تاب دیدن هیچ صحنه ی عبادتی را ندارند.
واین گرمی امضای رنگین توست بر صحیفه‌ی كربلا که هنوز جاری است گاه و بیگاه از گلوی شیرخوارگان و کودکان، در بمباران‌ها و حملات یزیدیان زمان
ما را در پیام رسان ایرانی سروش پلاس دنبال کنید
درباره این سایت