بر قاب خیس پنجره مانده نگاه من
امشب چه قدر جای تو خالی است ماه من!
دردی عمیق بر دل من چنگ می زند
این واژه های زخمی و صادق گواه من
راهی به آسمان تو پیدا نمی کنم
بی فایده است پر زدن گاه گاه من
تا باورت شود که چه دلتنگ مانده ام
بگذر شبی ز تنگ غروب نگاه من
من یوسفانه چشم امیدم به سوی توست
ای مهربان عبور کن از پیش چاه من
آن روزها که عشق قبولم نکرده بود
بی موج بود زندگیِ رو به راه من
تنها خطای زندگی ام عشق بود و بس
رو کن به من قشنگ ترین اشتباه من!
#سیّد_مهدی_نقبایی
درباره این سایت